سمیه مهدوی؛ روزنامه نگار حوزه انرژی-احياي نيروگاه هاي تجديدپذير توسط متصدیان امر اگر به مرحله اجرايي در سطح گسترده اي می رسید چه میزان از فشار تولید برق که در حال حاضر بر گُرده نیروگاه های حرارتی قرار گرفته است برداشته می شد؟ چه میزان در مصرف سوخت صرفه جویی صورت می گرفت؟ چه میزان از الایندگی هوا کاسته می شد؟

به گزارش مثلث انرژي، درحال حاضر هوای کشور با بحران سریالی آلودگی، صنایع با قطعی برق، اقتصاد با به قهقرا رفتن صادرات برق و گاز و همچنین فرآورده های نفتی دست و پنجه نرم می کند اما کمتر نکته ای که به آن توجه شده ماجرای سروسامان دادن به نیروگاه های خورشیدی و بادی است که اگر اهميت بيشتري پيدا مي كرد و  به جاي قرار گرفتن در فرع به جايگاه اصلي خود دست مي يافت، می توانست درصدی از حجم مشکلات برشمرده را کاهش دهد.

جدی نگرفتن و بی اعتنایی به این بخش صنعتی که می توانست گره ای از مشکلات را باز کند منجر به این امر شده تا با دندان این گره گشایی انجام شود. درحالی که بنا بود تا سال 1400، 5 درصد ظرفیت برق کشور توسط نیروگاه های تجدید پذیر تامین شود فقط یک درصد از برنامه ششم توسعه به مرحله اجرا رسیده است.

تعلل و پشت کردن به این طرح آن قدر ادامه دار شد تا بازیگران و مهره های اجرایی در تله نوسانات ارزی گرفتار شدند.

 اين در شرايطي است كه برخی از شرکت های سازنده تجهیزات حوزه انرژی های تجدیدپذیر از دوبرابر شدن هزینه احداث این نیروگاه ها انتقاد می کنند و معتقدند این امر توجیه اقتصادی پروژه ها را با چالش مواجه کرده است.

با این اوصاف همان چند درصد فعالان در احداث نیروگاه های کوچک و بزرگ مقیاس در ادامه راه با مشکلات جدی مواجه شده اند.

این درحالی است که از سوی مدیران مربوط اعلام ظرفیت های موجود در توسعه بخش تجدیدپذیرها حکایت از امید به آینده دارد ولی باید گوشزد کرد صرف ارائه آمار و ارقام درخصوص پتانسیل موجود کشور که برهمگان امری است مبرهن به خودی خود مفید فایده نخواهد بود. باتوجه به چالش آلایندگی های امروز و احتمال قطعی های بیشتر برق و ادامه آن در سال های بعد ضروری به نظر می رسد منابع مالی و ایجاد انگیزه برای بخش خصوصی و همیاری وزارت نیرو و تعریف برنامه های بلند مدت توسط این نهاد به تسهیل شرایط پرداخته شود.

انتهاي پيام