در دوران پس از برجام خصوصاً سال 96 برای باز پس گیری سهم ایران در اوپک نیاز به افزایش تولید به شدت احساس می شد؛ شرایط آن روزهای ما بی شباهت به شرایط حال حاضر کشورهای عضو اوپک و همکاران سابق نیست. یک ماراتن که باید با هر آنچه که در دست داری تولیدت را در یک بازه زمانی مشخص و عموماً کوتاه افزایش دهی.
به گزارش مثلث انرژی و براساس یادداشت وارده به این پایگاه خبری، با توجه به شرایط مملکت و کمبودها و همچنین سیاست نفت برای توسعه میادین مشترک، همه چشم امیدها به غرب کارون و نگین انگشتر ان یعنی ابر میدان آزادگان جنوبی دوخته شده بود.
در آن روزها، نیروهایی که در آنجا از صدر تا ذیل کار را بر عهده داشتند به معنای واقعی کلمه با تکیه بر توان داخلی و استفاده از متدهای اقتصاد مقاومتی در توسعه سعی کردند و تولید را از 30 هزار بشکه در آخر سال 95 به 65 هزار بشکه در اردیبهشت 96 و 105 هزار بشکه در آبان ماه 96 رسانده و همان جوانان متعهد که در این ماراتن، خانه و خانواده و استراحت را تعطیل کرده بودند و همه در جلوه جمال وظیفه ملی محوله به خود می دیدند با به کارگیری تاسیسات سیار فرآورش Skid Mounted برای اولین بار در کشور، تولید را در نهایت به 140 هزار بشکه در اواخر 97 رساندند.
اگر چه کاستی هایی نیز در این جد و جهد قابل ستایش وجود دارد و در واقع این ذات هر فعالیت عظیمی است و اگر از نظر فنی به معضلات آن پرداخته شود بحث بسیار است، اما با تمام این احوال و در تمام این مقاطع انچه باید محقق می شد و به آن دست می یافتیم، محقق شد و کشور در آن دوران از همت بلند این جوانان منتفع گردید و همچنین تمامی این دستاوردها با تکیه بر توان ایرانی حاصل آمد که شادی این پیروزی را دو چندان می کند.
برگ برنده نفت در این جنگ اقتصادی، جوانان غیور و با همت در بخش های مختلف و خصوصاً آزادگان جنوبی بود که مایه امید و افتخار ملی شدند.
هرچند دراین میان بودند افراد و گروه هایی که نقش و جایگاهشان در این مبارزه کوچک تر از سایرین بود و به قولی از این قطار افتخار پیاده بودند، تا امروز با نیت جاه طلبی های بغض آلود اقوال گذشته خود را عیناً نقض کرده و اعتراف به داستان 140 هزار بشکه ای یک سال قبل را کنند!
11:43:34
