انتشار و بازنشر مقالات و نظرات در پایگاه خبری-تحلیلی مثلث انرژی به معنای تایید یا رد آن نمی باشد و این پایگاه دارای خط مشی و رویکرد مستقلی است.

تحریریه مثلث انرژی

تمامی حقوق وبسایت محفوظ است (استفاده از مطالب مثلث انرژی با ذکر منبع بلامانع می باشد)

شنبه, ۰۸ اردیبهشت ۱۴۰۳

سمیه مهدوی؛ روزنامه نگار حوزه انرژی- چندی است که موضوع انتخاب اعضای کابینه در دولت سیزدهم میان عام و خاص رونق خاصی یافته و نقل مباحث دراین محافل شده است. انچه که برهمگان مبرهن است در اقتصاد کشور نفت و حوزه انرژی جایگاه خاصی را به خود اختصاص داده که متناسب با این جایگاه نیز نقش وزارتخانه‌های دخیل در سمت و سو دادن به این جریان اقتصادی-سياسي بسیار حائز اهمیت تلقی می‌شوند؛ از همین رو موج گمانه‌زنی‌ها و تبلیغات برای انتخاب گزینه اصلح در وزارت نفت بیش از سایر وزارتخانه‌ها شدت یافته است.

به گزارش نفت جنوب به نقل از نفت جنوب، این اظهار نظرات، پیشنهادات و در ادامه تحلیل‌هایی که بعضاً در فضای مجازی مطرح می‌شود؛ دربرخی موارد با نگاهی آپارتایدی و تک بُعدی عجین شده است.

باتوجه به این که برای تشکیل کابینه دولت سیزدهم فضایی نیز تعبیه شده تا بتوان گزینه‌های پیشنهادی را برای افراد دست‌اندرکار دراین زمینه ارسال کرد می‌توان از این فرصت به نحو احسن و مطلوبی استفاده کرد و افراد و مدیران قابلی که شاید تاکنون کمتر اسمشان سرتیتر اخبار بوده ولی کفایت و درایت لازم برای اجرای وظایف و رسالت‌های مهم در صنعت نفت را داشته باشند نیز توجه شود تا مورد ارزیابی قرار بگیرند.

انچه مسلم است دومینوی انتخاب وزیر نفت با انتخاب سایر مدیران زیرمجموعه و سیاست‌های اتخاذی در آینده رابطه تنگاتنگی دارد. ارنج کردن تیم وزارت نفت باید با هشیاری به دور از حب و بغض صورت بگیرد باید تاکید کرد که بحث برسر منافع ملی کشور است نه شخصی. بنابراین باید چشم‌ها را شست و با افق بازتری به جریان نگریست.

آنچه که تاکنون در مباحث روی آن متمرکز شده، توجه به فردیت فارغ از توجه به موقعیت کنونی جهانی این صنعت و جایگاه کشور در اطلس بین‌المللی نفت است؛ این مهم بیشتر نیازمند خلق یک مکتب و ایدئولوژی جدید به موازات تغییر رویکرد جهانی در حوزه انرژی و توجه به شرایط این صنعت در داخل کشور با محوریت های مختلف است که پرداختن به آن‌ها دراین مقال نمی‌گنجد.

دراین پروسه در ابتدا باید خلاء‌ها و نقاط قوت به دور از حب و بغض شناسایی شود براساس آن یک اساسنامه مدیریتی تنظیم شود و وقتی افراد صاحب نظر در پیشبرد اولویت‌ها به اجماع رسیدند آن اساسنامه را روی میز وزارت نفت قرار دهند.

به عبارت دیگر پیش از انتخاب شخصِ وزیر نفت، باید یک ارزیابی دقیق توسط یک تیم متشکل از مدیران کاردانی که چه امروز و چه در گذشته در رکاب صنعت بوده‎اند، همان دست‌اندرکارانی که خاک صنعت نفت را خورده‌اند – این افراد می‌تواند همان مهره‌های اجرایی که برخی از ما سعی در نشاندن اسامی‌شان در لیست پیشنهادی وزارت نفت داریم نیز باشند- با کمک از همه این افراد، فارغ از حزب، جریان و رویکرد خاصی یک مکاشفه در سیر و سلوک نفت صورت پذيرد تا خارج از چارچوب اظهارات شعاری، کلیشه‌ای، بگم بگم‌ها و پرده برانداختن از ناگفته‌ها، نیاز فعلی در صنعت نفت را عیان و بدنبال آن راهکارها را ریسه کنند. برای عمق بخشیدن به این تحقیق لازم است از کارشناسانی حاذق نیز که دستی برآتش دارند، مشاوره گرفته شود.

پس از تدوین این اساسنامه يا مانيفست درخور شرايط امروزِ صنعت نفت براساس تعدد نظرات کارشناسانه، این گوی و این میدان؛ از میان کاندیداها گزینه اصلح انتخاب می‌شود که دراین مقطع وارد فازی دیگر مبتنی بر فرآیند مديريتي ريسك‌پذير خواهیم شد.

درحال حاضر چالش اصلی فقط حول و حوش یک اسم و يك فاميل با مشخصات ظاهری اعم از قد و رنگ چشم می‌گردد که لاجرم و بنا به حکم محتوم! برکرسی وزارت نفت جلوس کند! درحالي كه آنچه كه از قلم افتاده نهادينه كردن يك تفكر و شيوه مدرن، رئال و به روز شده است.

آیت‌ا... سید ابراهیم رئیسی؛ بعنوان رئیس جمهور منتخب که در دولت سیزدهم با این رویه امیدوارکننده و نظرخواهی از مخاطبان پذیرای نظرات شده خوب است که در ادامه این روند در فرصت باقی مانده و طلایی، برای انتخاب کابینه خود ضمن نظرخواهی از عموم، با خاک‌خوردگان صنعت نفت نیز جلساتی برگزار کند و باتشكيل يك فراكسيون نفتي پيش از انتخاب وزير به واكاوي امور بپردازند.

پیشنهاد می‌شود از میان اسامی مطروحه بررسی شود هریک از افراد کاندید شده چند مرده حلاج هستند آن هم با ارزيابي راهكارهايي كه براي چالش‎هاي پيش‌رو تعريف و ارائه مي كنند، بدين ترتيب دولت می‌تواند از همان بدو کار جزئيات چالش‌ها و معضلات را از نزدیک رصد کرده و برای گزینه اصلی یک برنامه تکلیفی نیز تعریف کند؛ با این یک تیر و دونشان، تدوین یک سناریو با یک پایان باز منتفی می‌شود.

شاید نکته مغفول مانده این باشد که ما در ابتدا به دنبال انتخاب یک شخص هستیم و در وهله بعدی درپی سیاست‌گذاری و اجرای برنامه؛ نباید سورنا را از سر گشاد آن دمید. در مسیری که شرح داده شد پس از یک اجماع  می‌توان امید داشت موانع عیان و در ادامه برانداز شود و بدین ترتیب مسیر برای مدیران تکنوکرات باز خواهد شد.

انتهای پیام


نظرات (0)

تاکنون هیچ نظری ارسال نشده است

ارسال نظر

  1. ارسال نظر به عنوان میهمان
پیوست ها (0 / 3)
کوقعیت خود را به اشتراک بگذارید